Kuilgras

Zoals begrijpelijk ben ik dus geen voorstander kuilgras.

Afgezien van het feit dat er veel verschillende kwaliteiten kuilgras zijn, is het eindproduct gelijk.

Een in meer of mindere mate voor verteerd en zuur voedsel dat het eigen verteringsapparaat van het paard lui maakt en belast.

Maar is er meer...

• Eigenlijk is iedere nieuwe baal steeds weer anders qua micro-organismen milieu 
  
  
• Hieraan moeten de in de maag en darm levende micro-organismen zich steeds weer opnieuw aanpassen.
  
  
• Weinig kans dus op echte stabiliteit. Hier kan structuurrijk voedsel nooit goed worden verteerd.

Dit is juist wat een wat een paard zou moeten doen om gezond te blijven.

Aerobe en anaerobe micro-organismen

Op stallen waar kuil gevoerd wordt zien we met regelmaat ontlastingsproblemen  & slechte mest op het moment dat er weer een nieuwe baal wordt opengemaakt.

Bij het overstappen op goed hooi verdwijnen deze problemen altijd!

Wat gebeurt er in een plastic ingepakt ruwvoer

• In een wei bevinden zich overwegend aerobe micro-organismen, gisten en schimmels die daar nuttig werk doen.
  
  
• Op iedere plek van de wei is de populatie micro-organismen weer net even anders.

• Als we deze, van zuurstof levende micro-organismen, mee maaien en inpakken in plastic gaan er natuurlijk grote veranderingen plaatsvinden.
  Veranderingen in de structuur van het materiaal maar natuurlijk ook in het micro-organisme milieu.
  
  
• De zuurstof raakt langzaam op en conserveert het product.
  
  
• In dit proces vermeerderen anaerobe micro-organismen ze zich snel door onder andere het gras te verteren.
  
  

Dit is de feitelijke doelstelling van het sealen van hooi.
Voor verteert gras voor productie dieren, om energie te besparen.

Door deze voeding voor te verteren, hoeft het dier (bijvoorbeeld een koe) zelf minder energie in de vertering stoppen.

Zou het dier wel veel energie in vertering stoppen, geeft dit energie verlies wat weer ten koste gaat van de productie en dat is niet economisch.

Maar de meeste paarden zijn nu eenmaal geen productie dieren.

Passend voedsel voor een paard is gewoon hooi & stro wat een natuurlijk drogingsproces heeft doorlopen.

Immers; in de natuur eten ze dat ook op het moment dat er geen groen gras meer is.

Schimmels

Een groot probleem zijn dan ook de schimmels en hun bijproducten zoals myco-toxinen.

Schimmels leven namelijk van zuurstof.

Op het moment dat dit opraakt produceren ze zoveel mogelijk sporen om te overleven.

De schimmels zien we pas weer verschijnen als een baal enige tijd open ligt.

Door de nieuwe toevoer van zuurstof kunnen de schimmels weer gaan groeien.

Uiteindelijk leidt dit tot een explosie van schimmels omdat er geen natuurlijk tegengewicht meer is en de sporen door de hele baal verspreid zijn.

Hier is dan goed overduidelijk een onbalans.

Conclusie

Afhankelijk van de samenstelling van het aanwezige micro-organisme milieu ontstaat er uiteindelijk een instabiele kwaliteit hooi die snel in verval raakt. 

Bij het afsterven en/ of juist toenemen van micro-organismen, ontstaan allerlei uitscheidingsstoffen die simpel gezegd niet in het verteringsapparaat van een paard thuishoren.

De zuurgraad is bovendien te laag en het voedsel wordt te gemakkelijk opneembaar waardoor de normale vertering capaciteit in-actief wordt.

Instabiele mest is een indicator van een instabiele darmflora.

Wanneer dit te vaak voorkomt ondermijnt het de algehele gezondheid.